در روز گذشته، یکی از سوالات اساسی و بلکه اساسی ترین سوالی که در این حرکت مطرح می شود را مطرح کردم؛ سوالی که در ذهن همه ی ما به نحوی از ابتدای کار وجود داشته و برای توضیح اهمیتش نیاز به هیچ شرحی ندارد:

مراحل بعد و به طور کلی، آینده ی این جنبش، چگونه باید باشد؟

letter4u-the-plan

همانطور که برخی از شما دوستان، در نظرات ارسالی تان، پاسخ این سوال را مطرح کرده اید، به نظر می رسد مراحل کلی کار جنبش نشر نامه رهبر انقلاب، برای آن که کاری ابتر و کم اثر نباشد، می بایست ساختاری مشابه آن چه در ادامه ارائه می شود داشته باشد:

1- انتشار نامه

              1-الف) انفجاری(کمپینی)

              1-ب) فرد به فرد

                         1-ب-a) نخبگانی

                         1-ب-b) همگانی

2- تعمیق و تبیین پیام نامه

3- گفتمان سازی

کلیت ماجرا، در دسته بندی فوق، ذکر شد؛ اما هر یک از این مراحل، دقیقاً به چه معنی است؟ در ادامه ی این مطلب، ابتدا مفهوم و تعریف هر یک از مراحل فوق را بررسی کرده و نهایتاً سعی میکنم تا یک دید کلی از مسئله به شما ارائه کنم ان شاءالله.

...........................

در این مطلب، قصد تشریح جزئیات هر فاز را ندارم؛ چرا که هر یک از این مراحل، مقدمات و الزامات و برخی فازبندی های درونی دارند که در تقسیم بندی کلان بالا، بهتر است وارد آن جزئیات نشویم؛ و برای شرح آن ها، لازم است مطالب جداگانه ای را اختصاص دهیم.

قبل از شروع توضیحات، لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که تقسیم بندی کلی کار به سه بخش، به این معنی نیست که هر یک از این 3 بخش، می بایست ابتدا به طول کامل تمام شده و بعد از آن، مرحله ی بعد آغاز شود؛ بلکه با توجه به گستردگی کار، برخی از این بخش ها ممکن است همزمان رخ دهد اما نگاه عملیاتی که به ما کمک میکند تا به شکل پراکنده، هر سه مرحله را انجام ندهیم و بتوانیم به شکلی هدفمند بین این سه بخش، توازن برقرار کنیم، یک بیان کلی است:

برای اتفاق افتادن فاز سوم، لازم است مرحله ی دوم به شکل حداکثری محقق شده باشد و برای محقق شدن مرحله ی دوم، لازم است مرحله ی نخست، به شکلی فراگیر اتفاق افتاده باشد.

در نتیجه، تا فراگیری کامل مرحله ی اول، تمرکز بر روی همین مرحله است؛ و همچنین سایر مراحل هم به همین نحو؛ اما در این میان، چنانچه مواردی از مراحل بعد، مورد نیاز باشد، هر شخص با توجه به تشخیصش می تواند اقدامات مربوط به آن مرحله را انجام دهد.

توجه به توضیحات زیر در مورد هر یک از مراحل، به روشن تر شدن مسئله کمک زیادی خواهد کرد ان شاءالله.

1- انتشار نامه

همان طور که مشهود است، در حال حاضر، در همین مرحله ی نخست قرار داریم؛ در این مرحله، هدف اصلی، به طور مختصر و ساده عبارت است "نشر متن نامه ی رهبر معظم انقلاب" در بین جوانان اروپا و امریکای شمالی که مخاطبین اصلی آن هستند.

همان طور که در تقسیم بندی بالا مشخص است، این مرحله به دو زیرمرحله تقسیم می شود:

              1-الف) در بخش الف از این مرحله، لازم است طی یک اقدام انفجاری و به طور مصداقی، کمپینی، این نامه تا حد خبر شدن در رسانه ها، مطرح شود؛ در این بخش، آنچه اهمیت زیادی دارد، خبرسازی و ایجاد نقطه توجه در ذهن مخاطبین، نسبت به این نامه است.

              1-ب) در انتشار فرد به فرد، مسئله ی خبرسازی و نقطه ی توجه عمومی مطرح نیست؛ بلکه لازم است مخاطبین غربی جوان ما، بتوانند در فضایی آرام و به دور از جنجال و هیاهو، با متن نامه روبرو شوند؛ در این حالت، ما دو راهکار عمده را در مقابل خواهیم داشت:

                         1-ب-a) در این راهکار، افرادی که برای مخاطبین غربی، از جایگاه و اعتبار ویژه ای برخوردار هستند، با دعوت از مخاطبین خود، آن ها را به سوی مطالعه ی نامه ی رهبر معظم انقلاب هدایت میکنند؛ برای تقریب به ذهن، شرایطی را تصور کنید که مثلاً قهرمانان جهانی کشورمان در ورزش های مختلف، زمانی که بر سکوی قهرمانی یکی از رشته های ورزشی در یک میدان بین المللی قرار می گیرند، پتانسیل استفاده از ظرفیت رسانه ای این اتفاق را خواهند داشت؛ که میتوانند با استفاده از یک سری علایم و عبارات، در ذهن مخاطبین شان ایجاد سوال کنند. و یا همانطور که در یادداشت ارسالی تان گفته بودید، اساتید دانشگاه های کشور، با دانشگاه های جهان ارتباطاتی دارند که می توانند از طریق اساتید دانشگاه های امریکا و اروپا که با آنها ارتباط دارند، در کلاس های درس دانشگاه های دیگر کشورها، این مسئله را مطرح کنند. مثال هایی از این دست کم نیستند.

                         1-ب-b) اقدام همگانی نامه در مرحله ی نشر فرد به فرد، عبارت است از این که ما نیاز خواهیم داشت به تعداد زیادی از افرادی که میتوانند به صورت رو در رو از طریق شبکه های اجتماعی با افراد مخاطب مرتبط شوند. در این حالت، یک نفر ایرانی، مثلاً با 4 جوان امریکایی مرتبط می شود و بدون این که بخواهد به شکل ضربتی و اصطلاحاً "بزن و در رو" عمل کند-در مرحله ی کمپینی، آن چه رخ میداد یک اقدام ناگهانی بود-، با فراغ بال و در فضایی صمیمانه تر با آن ها وارد تعامل شده و نامه را به او منتقل میکند.

...........................

2- تعمیق و تبیین پیام نامه

با عملی شدن مرحله ی اول، به میزانی قابل قبول، تمرکز بر روی بخش دوم کار قوت خواهد گرفت؛ در این مرحله، باید محتواهای بسیار متنوعی را برای مخاطبین غربی از قبل تهیه کرد؛ این محتوا می بایست با توجه به هر منطقه تهیه شود و جامعه شناسی مخاطبین در این مرحله، بیش از مرحله ی قبل اهمیت پیدا میکند؛ این مهم است که فرانسوی ها درگیر چه مسائلی هستند؟ جوانان آلمانی نسبت به چه مسائلی حساس هستند و برای ارتباط با هر کس در هر موقعیت جغرافیایی، چه ملاحظاتی را باید مد نظر داشته باشیم؛ این مسئله نیاز به همراهی بیشتر با نخبگان کشورمان دارد.

کسانی که در حوزه های مختلف فکری و تحلیلی غرب فعالیت دارند، به ما - یعنی کسانی که تجربه ای در این زمینه نداریم اما قادر به انجام کارهایی نظیر ارتباط گیری با افراد هستیم- کمک خواهند کرد تا به نحوی موثر با مخاطبین غربی تعامل داشته باشیم و بتوانیم یک مفاهمه ی موفق را به نتیجه برسانیم.

در این مرحله، سوالات مخاطب غربی از ما شروع خواهد شد و باب گفتگو بیش از قبل گشوده خواهد شد؛ در نتیجه، فعالین این مرحله - که عملاً فعالیت یک سفیر فرهنگی را باید بر عهده بگیرند- نیاز به لوازم و ابزارهایی دارد:

1- تسلط هر چه بیشتر به زبان های خارجه

2- تسلط بیشتر به مفاهیم مختلف دینی و محتواهای اسلامی

3- مهارت در بحث و اقناع مخاطب از طریق دلایل عقلی و منطقی

این مرحله نیز الزامات و مقدمات و فازبندی های جزئی تری دارد که باید در مطالب مجزایی در مورد آن بیشتر صحبت کنیم.

3- گفتمان سازی

قبل از آغاز توضیحات این بخش، باید تذکر دهم که این مراحل، برای عملی شدن به شکل عادی، در فرصتی بلند مدت رخ میدهد اما با توجه به همت و تلاش هر یک از ما در جهت انجام اقدامات مربوط به هر مرحله، زمان عملی شدن این اقدامات و رسیدن به مراحل بعدی، متغییر خواهد بود و چنانچه بتوانیم عزم عمومی را به این مسئله معطوف کنیم، چه بسا در زمانی بسیار کمتر از چشم اندازهای مورد انتظار این اهداف محقق شود.

اما مرحله سوم که آخرین مرحله ی این نقشه گسترده و طولانی مدت است(و پیش بینی های معمول نشان میدهد که زمانی بیش از یک سال و دو سال برای رخ دادن این مرحله مورد نیاز است)، گفتمان سازی است.

در فاز گفتمان سازی، تلاش می شود تا جنبش های مردمی در زمینه های مختلف به شکلی خودجوش به راه افتاده و سازماندهی شود؛ ترجیح میدهم این مرحله را چندان شرح و بسط ندهم؛ چرا که فاصله ی زیادی تا این نقطه در حال حاضر وجود دارد و بهتر است تمرکزمان را در حال حاضر معطوف به این مسئله نکنیم؛ اما مختصراً باید این را گفت که تجربه ی فروپاشی شوروی و گرایش به مبانی لیبرال دموکراسی غرب از سوی کشورهای جدید این اتحادیه، و تأملی در پیام امام خمینی (ره) به گورباچوف و همچنین بیانات رهبر معظم انقلاب در مورد فروپاشی غرب، نشان میدهد که عموم مردم جهان، در پی حقیقت اند و به محض این که به نارسایی و ایرادات اساسی مبانی تمدنی خود پی ببرند، به دنبال اصلاح آن خواهند بود؛ از دیگر سو، نامه ی رهبر انقلاب در جهتی نوشته شده است که توجه مخاطبان جوان خود را به همین مسائل معطوف خواهد کرد و آنچه نتیجه ی این موارد است، تشنگی بشر جویای حقیقت نسبت به مکاتب ناب و عقاید متعالی خواهد بود. در نتیجه جنبش های اجتماعی در همین راستا به وجود آمده و می توانند سبب تحولات گسترده ای باشند که همانطور که گفته شد، این مورد از مسائل بلند مدتی است که احتمالاً نیاز به چندین سال زمان و فعالیت مداوم و هدفمند دارد.

پ.ن: سعی دارم ان شاءالله درباره لوازم و مقدمات مراحل بالا، مطالبی را با کمک شما بنویسم ان شاءالله؛ همچنان از نظرات تان استفاده میکنیم.